Kalabalik på Tyrolen 2018 - Synth po Szwedzku

Kalabalik på Tyrolen to coroczny festiwal muzyczny, odbywający się od 2011 roku w położonej w środku lasu malutkiej wiosce Blädinge w południowym regionie Szwecji zwanej Smålandią. Najbliższym "większym" miastem i zarazem stolicą gminy jest Alvesta do której można bez problemu dojechać pociągiem z Kopenhagi lub Malmö. Do samego Blädinge które jest położone 7 km od Alvesta, można dojechać autobusem lub taksówką. Aby lepiej wam wyjaśnić czym jest ten festiwal, wypadałoby  przybliżyć znaczenie jego nazwy. Słowo kalabalik w wolnym tłumaczeniu, to chaos-nieporządek natomiast Tyrolen jest nazwą własną powstałego w 1962 roku "lunaparku". Owy lunapark jest tak naprawdę wyjętym żywcem z lat 60-tych parkiem ludowym gdzie w jego latach świetności odbywały się liczne koncerty, a ludzie przyjeżdżali z całego regionu żeby potańczyć. Wnętrze Tyrolu jest niepowtarzalne i ozdobione wieloma obrazami namalowanymi przez artystę Svena Truedssona w latach 60-tych. Obrazy w około parku przedstawiające sylwetki sławnych ludzi z minionej epoki. Natomiast na suficie nad główną salą taneczną znajdują się psychodeliczne malowidła przedstawiające bawiących się ludzi. Z setkami kolorowych świateł i klasycznych budynków, park zachwyca magiczną atmosfera. Znajdziemy tu starą budkę z hot-dogami, prawdziwa strzelnica, kiosku ze słodyczami i wiele więcej, a wszystko zachowane w oryginalnym stanie od lat 60-tych.

Jaki jest więc sam festiwal? Jeśli powiem że jest to chaos w starym psychodelicznym lunaparku to pewnie nie minę się wiele z prawdą. Festiwal jest mały, kameralny można by rzec, atmosfera jest naprawdę rodzinna, potęguje to fakt że liczba uczestników nie przekracza kilkuset, a niewielka przestrzeń na której odbywa się festiwal to park który można dosłownie przerzucić kamieniem oraz niewielkie pole namiotowe w bezpośrednim sąsiedztwie parku. Pomimo tego festival mieści trzy sceny. Jak ja to mówię… Małą (Rotundan), mniejszą (Joddelero) oraz namiot (Cirkus). W tym miejscu warto zaznaczyć że każda ze scen wraz z parkietem jest dobrze zadaszona, co jest wielkim atutem w przypadku niepogody. Jest to ważne gdyż pogoda w Szwecji zmienia się jak w kalejdoskopie. Często mamy na przemian słońce z ulewą. Sceny oddalone są od siebie w odległości około 50 metrów, a program imprezy jest tak ułożony że zespoły występują jeden po drugim, naprzemiennie na dwóch scenach. Nie ma więc ani chwili odpoczynku. Nie stanowi to jednak problemu gdyż zaplecze gastronomiczne jest na miejscu zaraz przy scenie, czy to jednej czy drugiej. Tu warto zaznaczyć że lista dostępnych dań jest dopasowana zarówno do gustów wegan jak i mięsożerców. Możemy spokojnie usiąść przy stoliku żeby zjeść coś podczas koncertu. Mamy więc dwie sceny na których odbywają się koncerty, a co z trzecią? Trzecia scena to namiot cyrkowy który jest umiejscowiony pomiędzy parkiem, a polem namiotowym. W namiocie grają przez cały czas DJ-e i to niezależnie od tego czy na którejś z głównych scen odbywa się w tym czasie koncert.

Na festiwalu panuje bardzo rodzinna atmosfera, większość zespołów przed jak i po swoich koncertach bawi się razem z uczestnikami festiwalu na parkiecie pod sceną. Z każdym można usiąść przy piwie i porozmawiać.

Co z tą muzyką? W tytule napisałem "Synth po Szwedzku", myślę że jest to dość trafne sformułowanie, które ma dotyczyć nie tylko samej muzyki ale też festiwalu jako całości, oraz lokalizacji i specyficznego klimatu który tworzy miejsce i jego uczestnicy. Większość z nich to Szwedzi, myślę że jest ich tu około 80%. Muzycznie jest jednak bardziej zróżnicowanie, chodź nadal przeważają zespoły ze Szwecji i innych krajów skandynawskich jak chociażby w 2017 roku przyjechały dziewczyny z Kælan Mikla z Islandii. Pozostali artyści przyjechali z naprawdę różnych zakątków świata, były: Stany Zjednoczone, Niemcy, Hiszpania, Rosja, Francja, Austria, Polska - tutaj chciałbym zaznaczyć że przez ostatnie trzy lata bo tyle jeżdże na ten festiwal zawsze występował jakiś artysta z Polski.  
Gatunkowo oczywiście synth, post punk, synth pop, EBM, industrial, new wave i różnego rodzaju eksperymentalna muzyka elektroniczna.
W poprzedniej edycji festiwalu dużą ciekawostką było niedzielne zakończenie, otóż w kościele Blädinge odbył się solowy koncert Sólveig Matthildur Kristjánsdóttir.

Wydarzenie było dość niezwykłe ponieważ jak wspomniałem na samym początku, Blädinge jest naprawdę małą wioską… Pamiętacie książkę z dzieciństwa autorstwa Astrid Lindgren pt. "Dzieci z Bullerbyn"?

Tak właśnie wygląda Blädinge, jest tu jeden kościół (protestancki jak to w Szwecji) i dosłownie pięć domów, las jezioro no i park Tyrolen który stoi pośrodku niczego jakby ktoś go tutaj przeteleportował nie wiadomo skąd. Oprócz uczestników festiwalu na koncert przyszli lokalni mieszkańcy.
Jeszcz co do samego kościoła, to na plebanii były serwowane śniadania i można było skorzystać z prysznica, mam nadzieję że w tym roku będzie podobnie:)

Poniżej line-up na 2018

ALEKSEI TARUTS (RU) - CELLDÖD (SE) - COLD COMFORT (UA) - DISKOTEKET (SE) - DIVE (BE) - ELECTROFOREZ (RU) - EUROP EUROP (NO) - GERTRUD STEIN (UK) - GEUXX (UA) - GIL'OTINA (UA) - HATARI (IS) - MOLCHAT DOMA (BY) - MONOCORPSE (NL) - PLOHO (RU) - POSITION PARALLÈLE (FR) - ROBERTO AUSER (NL) - SOLOLUST (NL) - STAATSEINDE (NL) - TWINS (US) - VANLIGT FOLK (SE) - VILLES NOUVELLES (FR) - VIRTUAL VOICES (SE) - VISITOR (CA) - WORDS AND ACTIONS (IT)

Pełen opis programu:
http://www.klubbkalabalik.se/program_en.html

Tutaj odsyłam do tegorocznej playlisty na Spotify:
https://open.spotify.com/user/klubbkalabalik/playlist/0zjWTYprT19ZEHOJqYcBO5?si=hMbkKrYqS8mx7EcfFP4J2Q

Oraz na Youtube:
https://www.youtube.com/playlist?list=PLLyGT6DnZrXuIUNI0EvVPGK4ZgEtZrxtC

Jeśli jesteście zainteresowani, to możecie odnaleźć playlisty z poprzednich edycji.

Natomiast tutaj znajdziecie galerię ze zdjęciami z roku 2017:
http://alternation.pl/kalabalik-pa-tyrolen-2017,id,642,festiwale.html

Więcej informacji o samym festiwalu możecie znaleźć na jego oficjalnej stronie: http://www.klubbkalabalik.se/index_en.html